Kazimierz Klaudiusz Górski (ur. 2 marca 1921 we Lwowie, zm. 23 maja 2006 w Warszawie), polski piłkarz, występujący na pozycji napastnika, trener piłkarski oraz działacz. W latach 1970-1976 był selekcjonerem reprezentacji Polski, którą doprowadził do zwycięstwa w Igrzyskach Olimpijskich 1972 oraz finału Igrzysk Olimpijskich 1976, a także srebrnego medalu (III miejsce) na Mundialu 1974. Po zakończeniu pracy z drużyną narodową prowadził - z sukcesami - kluby w Grecji, m.in. Panathinaikos Ateny i Olympiakos Pireus; z oboma wywalczył mistrzostwo kraju. Od 1986 roku zasiadał we władzach PZPN. W latach 1991-1995 był prezesem związku. W plebiscycie Piłki Nożnej został uznany za najlepszego polskiego trenera XX wieku.

Piłkarz

Grał w piłkę nożną jako napastnik w zespołach: RKS Lwów, Spartak Lwów, Dinamo Lwów, Legia Warszawa. Nosił pseudonim boiskowy "Sarenka". Świetnie zapowiadającą się karierę piłkarską przerwały mu lata drugiej wojny światowej. Wystąpił w jednym meczu międzypaństwowym Polska-Dania (0-8) 26 czerwca 1948 (zagrał 34 minuty).

Trener

Ukończył kurs trenerski w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie w 1952 roku oraz studia w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu w 1980.

Trenował Marymont Warszawa (pierwsza samodzielna praca szkoleniowa rozpoczęta w 1954), trzykrotnie Legię Warszawa (1959, 1960-1962 i 1981-1982), Lubliniankę (1963-1964), Gwardia Warszawa (1964-1966), Łódzki KS (1973), greckie: Panathinaikos Ateny (1977-1978, Mistrzostwo Grecji), Kastorię (1979-1980), Olympiakos Pireus (1980-1981 i 1983, Mistrzostwo Grecji) i Ethnikos Pireus (1983-1985).

Trener reprezentacji


Szkolił reprezentacje Polski różnych kategorii: juniorów w latach 1956-1960, do lat 23 w latach 1966-1970 i pierwszą reprezentację narodową – w 1966 w składzie komisji selekcyjnej w 3 meczach i z wielkimi sukcesami w latach 1970-1976 (pierwszy mecz ze Szwajcarią w Lozannie 5 maja 1971). Z reprezentacją osiągnął historyczny sukces: zdobył złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972), brązowy medal (3. miejsce) na Mistrzostwach Świata w RFN (1974) i srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976). Prowadził reprezentację w 73 meczach, osiągając 45 zwycięstw.